Η αύξηση του ουρικού οξέως είναι μία διαταραχή πού αφορά τον μεταβολισμό των πουρινών  (υπερουριχαιμία)και την εναποθεσή του στους χόνδρους των αρθρώσεων,στα αυτιά κ.λ.π

.Ο πόνος στις αρθρώσεις, το πρήξιμο,η δυσκινησία αυτών (χαρακτηριστικό είναι το οίδημα του αριστερού κυρίως μεγάλου δακτύλου του ποδιού στην μεταταρσοφαλαγγική άρθρωση),και προχωρώντας προσβάλει τον αστράγαλο,τα γόνατα,τον καρπό  και τον αγκώνα.

Οι εκδηλώσεις έχουν υφέσεις και αρκετές εξάρσεις όσο δεν  πέφτει το ουρικό οξύ προκαλώντας ουρική αρθρίτιδα.

Η σωστή δίαιτα με αποφυγή κόκκινου κρέατος,οστρακοειδών,αλκοόλ ,παράλληλα με ενίσχυση της βρώσης λαχανικών,φρούτων,λάδι κ.λ.π.συνιστάται ως μέρος της αντιμετώπισης του προβλήματος,ενώ με την χρήση της Γεμμοθεραπείας επιταχύνεται η μείωση του ουρικού οξέως  και η μείωση σταδιακά των συμπτωμάτων.Επισημαίνεται η συμβολή της Ομοιοπαθητικής σε αρκετές περιπτώσεις συνδυαστικά με την γεμμοθεραπεία μπορεί να ανακουφίσει τους πάσχοντες.