Ο Βιοσυντονισμός είναι μία μέθοδος προσέγγισης που δείχνει την δυσαρμονία όταν αυτή υφίσταται στα πλαίσια μίας ενεργητικής ανισορροπίας σε επίπεδο κυτταρικό καθώς και σε οργανικό.

Αυτό γίνεται μέσω συχνοτήτων οι οποίες ανιχνεύονται σε ζώντες οργανισμούς που στέλνονται από τα διάφορα κύτταρα, αρκετές από αυτές μπορεί να δείχνουν μια μεταβολή η οποια να δείχνει αλλαγή που πιθανόν να είναι η αρχή κάποιας παθοφυσιολογικής
διαταραχής, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε βλάβη του αντίστοιχου οργάνου.

Η χρησιμότητα που προκύπτει από την διενέργεια έλεγχου μέσω της εξέτασης με τη μέθοδο του βιοσυντονισμού αφορά στο ότι μπορεί να τσεκάρει μία μη επαρκή λειτουργία κάποιου οργάνου παραδείγματος χάριν του θυρεοειδούς χωρίς ο εξεταζόμενος να έχει κάποια εμφανή συμπτώματα ακόμα, γεγονός το οποίο δίνει την δυνατότητα να προβεί σε κλινικό έλεγχο καθώς και στις απαραίτητες παρακλινικές εξετάσεις πολύ νωρίτερα από ότι θα συνέβαινε όταν θα εκδηλώνονταν τα σημάδια της πάθησης.

Είναι προφανές ότι ο χρόνος αντιμετώπισης σε πρώτο στάδιο είναι σημαντικός στα πλαίσια της υγείας του ασθενούς. Κατά αντίστοιχο τρόπο μπορεί να ελεγχθεί και η πορεία κάποιου που ήδη νοσεί η βρίσκεται υπό αγωγή. Με τον βιοσυντονισμό μπορεί να ελεγχθεί και να διατηρηθεί η καλή κατάσταση της υγείας του ανθρώπου..